Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): Marpahis

Marpahis

, m.?

zur Etymologie vgl. Grimm,GDSpr.4 481; strator, der die Pferde aufzäumt, Marschall, mit dem Amt(sbezirk) marepahissatus vgl. DuCange V 286 und Niermeyer 655 mit weiteren Belegen
  • Alboin ... Gisulfum ... suum nepotem . .., qui eidem strator erat, quem lingua propria marpahis appellant, Foroiulanae civitati et totae illius regioni praeficere statuit
    2. Hälfte 8. Jh. MGScrLang. 77
  • 9./10. Jh. MGScrLang. 474