Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): (Hausbonde)

(Hausbonde)

ags. hûsbonda, engl. husband 
I Haus-, Hofbesitzer
  • dat enwolde de husbunde nicht liden vnd scholde so enen stüren, vnd de husbunde de schlog sinen egenen meddernsone dodt in den stüren
    1439 Richth. 570
  • brikt dar we enes anderen hus, vnde nympt dar vth syner gheste perde edder qwyck, so mach de husbunde clagen vmme herwerkij vnde husvrede
    1486 Kolderup-Rosenv. 183
  • Bosw.-Toller 568
II Betriebsherr
  • wess ... wy nabers ... under eynn ander tho holden schuldich syndt nycht allene de hussbunden, besunder hussbunden geste, gesellen, jungens
    16. Jh. GartenRJacobsf. 15
  • "huusbunde heißen die norddeutschen Handelsherren, welche in Bergen in Norwegen ihre eigene sogenannte Staven oder Warenhäuser haben"
    Berghaus I 251
unter Ausschluss der Schreibform(en):