Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): Krüppel

Krüppel

, m.

automatisch generierte Links zu anderen historischen Wörterbüchern:
zur Etymologie vgl. Kluge21 408
auf Grund einer (angeborenen) körperlichen Behinderung von der Lehns- u. Erbfolge ausgeschlossene Person
  • de eldeste sone nimt sines vader herwede unde is siner brodere unde sustere vormunde, wente se to iren iaren komen. is he aver en kropel oder stum oder blint oder maselsuchtech, so nimt it de, de neyst eme de eldeste is
    1. Hälfte 14. Jh. GoslarStR. 33
  • uppe de maselsuchtighen man unde uppe altvile unde uppe dwerghe unde uppe kropel ne ervet nen erve
    1. Hälfte 14. Jh. GoslarStR. 42
  • worde en ghesunt gheboren unde worde de in ere vangnisse ghelemet oder in erre suke oder van wunden, dat he dar van en kropel worde, de nimt erve unde up den valt erve also up enne anderen
    1. Hälfte 14. Jh. GoslarStR. 48
  • uff kropele noch uff getwerge adir uff ire kint erstirbet noch lehen noch erbe, sunder ere nehsten mogen adir frunde sullen sich ires guttes underwynden und sie dovon myt erlicher notdurfft besorgen zcu irem leibe
    1435/54 DanzigSchB. 25
  • dit is riucht: dat op derten lyued ende dwirgen een mey neen leen ner neen eerwa bystera, ende dis to lyke op kreppelen 
    1480/81 JurFris. II 222
unter Ausschluss der Schreibform(en):
unter Ausschluss der Schreibform(en):