Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): Landsage

Landsage

, f.

automatisch generierte Links zu anderen historischen Wörterbüchern:

I (gerichtliche) Klärung, Aussprache in einem Streit über Grundeigentum
  • quod iidem abbatissa et conventus abhinc deinceps ... ad aliquod jus sive dictum quod lantsaghe vulgariter appellatur, nullatenus obligentur, sed ipsi penitus ab hoc dicto liberi maneant et immunes, et omni ea in hoc casu qua nos fruimur ... fruantur libertate
    1275 MnlWB. IV 138
  • wi W., grave van H., ... maken kont ..., dat wi ... der abedissen van der L. te gratie ghedaen hebben, waer, dat hoir gheviele, enich landzaghen te segghene, jog weghe te horen, dat si dat doen mochte met enen persoon van hoiren oirde, die si gheprovend hadde, ghedurende tote onsen weder segghen
    1320 Mieris II 239
  • van onrechte, dat hem hair J. van der W. zoude hebben ghedaen an renten, ende an lande, gheleghen te V. ..., ende wi te veel stonden waerheden of hebben doen zoeken, ende landzaghen of hebben doen zegghen, ende ymmer en wards gheen ende, zoe hebben wi ons mid onsen ghemeenen rade ons wel versien, ende seggen alse heer over recht
    1333 Mieris II 544
II allgemeines Gerücht