Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): Marrung

Marrung

, f., Merrung, f.

Nebenform meerunge (hierher?)
zu marren

I Zögern, Aufschub, Verzug
  • inpedimentis marunka 
    8. Jh. AhdGl. I 222, 13
  • intercisset dilatio underquami marrunga 
    9. Jh. AhdGl. I 319, 35
  • vonnesse doen sonder merringe van haerre mesdaet
    1303 MnlWB. IV 1469
  • 1318 Nijhoff,Ged. I 172
  • dat ich ... sunder meerunge myn huys ind burch ... zu leen entfangen sal
    1349 Lacomblet,UB. III 381
  • 1496 W. van der Tanerijen, Boec van der loopender practijken ..., uitg. E. I. Strubbe, I (Brüssel 1952) 418
  • ennich accessorie oft oprichtinge van scaden ende interest uuyt ennige merringen ende vertrecke van restitucien oft betalingen
    1496 CoutBrab. II 1 S. 633
  • datter behoeven te zijn vi dingen eer men ageren mach met deser actien van ipotheecke ende verbijntenisse: ierst ...; ten tweeden male, dat de sculdenere, die schuldich is, zije in merringe ende vertrecke van betalingen
    15. Jh. Stallaert II 202
II Zeitabstand, Zeitverlust
  • alsoe verre dat die quetsure gebuert waire terstont na den oploop, sonder merringe oft intervalle van tijde
    15. Jh. Stallaert II 202
III versäumte Rechtsschuldigkeit, Widersetzlichkeit
  • zoe wanneer iement aldus gedaigt zijnde niet en compareert, ... dat zijn wederpartije accuseert zijn coutumacie [!] ende absencie, versueckende dat hem, tegen den gedaigden niet comparerende, gedecerneert ende gegeven worde deffault, dats te seggen, merringe oft verachtinge
    1496 CoutBrab. II 1 S. 18
IV Verbleiben, Aufenthalt
  • gelouen wy [Hzg.] hen, soo wie merringhe oft palinghen begeert binnen onsen ... lande, dat wy hem selen doen geschieden tegen ons ende teghen eenen ieghelijcken
    1355 BrabPlac. I 132