Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): Martinsdienstmann
Artikel davor:
Marterstatt
Marterstrafe
Marterung
Marterzeug
Martin
Martinsabend
Martinbarg
Martinsbede
Martinsbrot
Martinsbruderschaft
Martinsdienstmann
, m., Martinsdienstleute, pl.
nur in Utrecht (mit dem hl. Martin als Stadtpatron): urspr. Ministeriale, Angehöriger eines vornehmen Geschlechts, dann übtr. auf jeden Bürger von Utrecht
vgl.
Martinsvolk
- een borgher tUtrecht is zinte martijns dienstman, ende die neemt tot zinen vordeel drie peerde des hize heeftum 1390 UtrechtRBr. I 179Faksimile (ca. 181 KB)
- een welgheboren sinte martins dienstman1404 UtrechtRBr. II 115Faksimile (ca. 201 KB)
- want een borger tUtrecht also well sinte mertijns dienstman is1456 UtrechtRBr. II 274Faksimile (ca. 190 KB)
- Anf. 16. Jh. UtrechtRBr. II 420
Faksimile (ca. 158 KB)
- die ondersaten des gestichts ... nemen vordel als borgeren ende sint-mertijns dinstluyden doenMitte 16. Jh. Fruin,KlSteden II 132Faksimile (ca. 179 KB)
- 1570 UtrechtRBr. II 441
Faksimile (ca. 182 KB)