Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): misuseren

misuseren

, v., intr. u. refl.

aus afrz. mesuser?

I unrecht handeln, gegen das Gesetz verstoßen, sich pflichtwidrig verhalten
  • dat hi hem meshuseerd adde in dit stic in twee manieren: eerst, dat hi tgoed aresteerde met onrechte ... anderwerven, al hadde hi tgoed rechtelik ghearesteert, so adde hi hem meshuseerd, dat hi hem daernaer liet dinghen
    1. Hälfte 14. Jh. AardenburgRbr. 285
  • dat zij daerin mesuseert ende mesgrepen habben jeghen onse voorseide stede van B.
    1367 CoutBruges I 423
  • dat die voirs. C. ende D. bynnen den tyde van hueren officien van borgmeesters ... hen in den bewinde ende administracien der ... stad gemesuseert ende mesdragen hebben
    1458 's-HertogenboschAmbg. 200
  • 1528 Stallaert II 203
II die Ehe brechen
  • soe dan te huweliike trocke of haer meshuzeerde met eenighen man, so ne soude soe gheen recht hebben an de vors. woenste
    1430 F. de Potter, Gent van den oudsten tijt tot heden, V (Gent 1888/89) 501
unter Ausschluss der Schreibform(en):