Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): nachrügen
Artikel davor:
nachrichten
Nachrichter
Nachrichteramt
Nachrichterdienst
Nachrichterei
Nachrichterlohn
Nachrichterrecht
Nachrichtung
Nachritt
nachrufen
nachrügen
, v.
I
nachträglich ein Vergehen rügen
- in der drittn sprach sol man nu erfragen ... was nun ze rugen ... ist, und di genannten ermanen damit si bei dem swärn wandl nichtz versweigen und in nicht nachgeruegt werdenMitte 15. Jh. NÖsterr./ÖW. VII 471Faksimile (ca. 47 KB)
- wer aber ettwas verschweigt und der gemain ietz oder hinfur im nachtaiding wirdt nachgeruegt, der entgelt des an der ganzen gemain statMitte 15. Jh. NÖsterr./ÖW. VII 471Faksimile (ca. 47 KB)
- wer aber etwas verschweigt und der gemain ietz oder hinfuer im nachtäding wuert nachgeruegt, der entgelt des an der ganzn gemain statt1499 NÖsterr./ÖW. VIII 840Faksimile (ca. 38 KB)
- duet er aber deß [Diebstahlsanzeige] nit, so soll ... der landrichter der ganzen gemain, darin solch verlust beschehn, nachruegen, und welch solches verschwieg, der ist von ieter hertstatt zu wandl 72 ₰Ende 16. Jh. NÖsterr./ÖW. VIII 801Faksimile (ca. 46 KB)
II
jn. beschuldigen, verleumden
- want de buer van S. getueget hebben, dat C. de buer heimelich na gewroeget hefft tegens lantrecht, so hefft C. mijnen heren gebrochen an elch huis to S. xv marckoJ. MnlWB. IV 2231
Artikel danach:
Nachrügung
(Nachsachung)
Nachsage
nachsagen
(Nachsagte)
(Nach'samtrat)
Nachsasse
1Nachsatz
2Nachsatz