Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): nachwerfen

nachwerfen

, v.

nach jm. werfen
  • ob ainer dem andern nachstuch, schuß oder freflich nachwurf, mit welcherlai das wer, als oft ainer das thät als oft ist er geen hoff verfallen funf pfunt ₰ und den schaden zu eriben
    1484 NÖsterr./ÖW. IX 760
  • so ainer ainem nachschuß, mit ainem stain nachwurf, ... der ist das fräflwandl 5 ℔ 60 ₰
    1648/58 OÖsterr./ÖW. XIII 31
unter Ausschluss der Schreibform(en):