Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): namen

namen

, v.

wie nennen 
vgl. numen
  • nuncupat namod 
    8. Jh. AhdGl. I 216, 28
  • gif he ðonne ne mehte, ðonne namede him man vj men [wenn jener aber (solchen Eid zu erbringen) nicht vermag, dann sollen ihm (durchs Gericht) sechs Männer (als Eidhelfer) ernannt werden] 
    901/24 (Hs. um 1120) Liebermann,AgsG. 138
  • âne dáz er ín uuóla mûosi so námôn. sô er hîeze
    um 1000 Notker I 69, 20
  • ich nihabo réhte biháltin daz ambat nóh den líb dar ích zuo ginámit bín
    12. Jh. Bamberger Beichte/KlAhdSprDm. 147
  • jef hi mi bisekth and queth, thet ik hia nomia skille, sa nomie ik hia son [falls er es mir bestreitet und sagt, daß ich sie (Erblasser) namhaft machen solle, so nenne ich sie sofort] 
    um 1300 RüstringerR. 56
  • thet riocht to wandeljane up sinte Walburge. hwaso ther tho nameth werth, and thet with sit, xx pund ... urberd
    1379 FriescheWetten II 313
unter Ausschluss der Schreibform(en):
unter Ausschluss der Schreibform(en):