Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): Oberbote

Oberbote

, m.


I "Vorsitzender des Godings" W. Laur, Goding und Gogericht/ZRG.2 Germ. 111 (1994) 538 (ebd. Lit.)
  • Marcradus houerbodo 
    1162 ZRG.2 Germ. 111 (1994) 538
  • et cum huiusmodi causa coram domino H.B., prefecto Holtzacie, qui wlgariter dicitur ouerbode, diucius agitata et ventilata fuisset
    1328 LübUB. II 437
  • [Grußformel:] vniuersis et singulis nostris fidelibus dilectis, militibus ... nunciis etiam illis qui ouerboden nuncupantur
    1338 SchleswHReg. III 565
  • betaelt den overboden ende onderboden voor hen lopen, vueren ende moeytte, die sy hadden int halen ende bringen van alrehande vitaliën ende drancken
    1509 MnlWB. V 2099
  • [Appellation] vor den hohen wisen ambtlüden und auerbaden, dar man dat recht beter vermoden is, als vor dißen hegeden lotdinges stede
    Ende 16. Jh. NeumünsterKirchsp. 129
II Gerichtsbote, Fronbote (I) 
  • vor diesem [land-gericht] dann erscheint ein darzu bestellter procurator olim der ober-bott, quod officium vacat
    1742 Bürckhle,Proz. I 167
  • ein oberbott unsers gerichts soll ... vor einem gemeinen rat schweren, schultheiß und rat gehorsam zu sin
    oJ. GengenbachStB. 27