Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): paisivel

paisivel

, adj., adv.


I frei, unbelastet
  • so wisen de heren den vors. L. paisivel ende quite van den heesche van H.
    1370/78 MnlWB. VI 50
  • dat men sijn vors. goet paysivel laen soude ende ongemoit van der settinghen vorseit
    1406 MnlWB. VI 50
II wie paisivlich (II) 
  • minen ... heere ... te waranderne ende paysivel te doene
    1396 Diericx 98
  • leengoede ende gronde, ghelyc dat M. sint de dooit van J. ... sinen broeder paysivel ghebruuct heeft
    1411 CoutGand I 582
  • goede ende paisivele possessie
    1450 CoutBruges II 11