Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): peremptor

peremptor

, adj.

wie peremptorisch 
  • in dese kleyne saecken en sullen geen ander termynen vallen dan peremptoir als vooren, ende eens acht dagen by absentie
    1531 NlWB. XII 1 Sp. 1198 [ebd.ö.]
unter Ausschluss der Schreibform(en):