Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): pilgrimates

pilgrimates

, adv.

als Pilger (II) 
vgl. pilgerisch
  • dat M.S. ... ghestoruen is pilgrimates vp deme weghe tho den hilghen graue
    1392 LübUB. IV 609
  • [zwei Männer wurden gefangengenommen] de ... pelgrimates des rikes und myne strate bewandert [haben]
    1425 ZNdSachs. 1855 S. 164
  • dat nemend vnsser borghere ... pelegrimates to Aken ... wanderen vnde trecken schal in dessem jare
    1454 HambBurspr. 71
  • eddele vrouwen unde ridderschop uth Vrancriken weren pelegrymaschen weset to sunte Jacob
    1479 LübChr. V 221
  • do se [de konyngynne van Denemarcke] doer de staedt und dat sticht pilgremase toch
    17. Jh. (Hs.) MünsterGQ. I 144