Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): planken

planken

, v.

mit 2Planken (II) befestigen, umzäunen
  • dat se moghen planken laten de vorborgh
    1376 LübUB. IV 347
  • wann es not thät ... zu zäunen oder blanken 
    1421 PfälzWB. I 965
  • hi dede daerbi stichten ende vaste planken ... eene stat
    um 1444 MnlWB. VI 415
  • [die Stadt] wart in corter wile planket unde vestet
    1. Hälfte 15. Jh. LübChr. I 233
  • dat hy planckerde in Onzen Vrauen coor
    1454 Stallaert II 363
  • en yewelik nabur de schal planken myd zyneme nabure twisken eren husen
    1456 ZSchleswHolst. 8 (1878) 356
  • daer zijn gemaict tot fortificatie van der stede 8 nyeuwe toornen, die noch ... te plancken ... zijn
    1514 InfHollant 379
unter Ausschluss der Schreibform(en):
unter Ausschluss der Schreibform(en):