Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): Plas

Plas

, m.


I Streit
  • vppe dat vurder nenes plasses, moghe vnde vnwillen darvmme behoff were
    1458 LübUB. IX 647
  • plas vordret, kif, discordia, sedicio
    um 1460 StralsVok. 332b
  • se menden dat gelt nicht dat was, / darum se dreven groten plas 
    1514 BrschwSchichtb. 205
II Rechtsstreit, gerichtliches Verfahren
  • dat he dat [geld und gut] altomale vortherd hedde mit dem plaͤsse 
    1425 LivlUB. I 7 S. 268
unter Ausschluss der Schreibform(en):