Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): Prokuratrix

Prokuratrix

, f.


I Frau als Prokurator (I) 
  • een vrouwe en mach geen procuratrix oft procuratersse wesen uuytgenome ... als zij geconstitueert wort in huers selfs dinc te vervolgen oft te verantwoirden. ten anderen, als heur ennige actien toecomen ende vervallen zijn. ten derden ...
    1496 CoutBrab. II 2 S. 60
  • warumb man die weyber nicht lest procuriren ohne vormunde? ... daß hatt eine vnverschemte angsthure versehen (mit nahmen Calefurnia) die wahre eine procuratrix, vnnd ließ sich stets in rechts sachen brauchen. als es aber einsmals ihr nicht wolte nach jhrem willen gehen, hatt sie jhre scham vor großem zorn end deckett, vnnd vor dem rath sich geblößett. daher ist geordnett daz man kein weib mehr procuriren leßett
    1628 Apel,Collect. 91
II wie Prokuratorsche (II) 
  • van der barvoten huse, da ere procuratricen inne sint
    1359 BrschwUB. V 463
unter Ausschluss der Schreibform(en):
unter Ausschluss der Schreibform(en):