Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): (Rechemann)

(Rechemann)

, m., (Rechmann), m., (Recheleute), pl.


I ein gewählter Ordnungshüter
  • wenner menn dess sommers spellen will ... mogen rekeluide gekarenn werden ... wen dat spelentt gedhann is, so schollenn de, so rekeluide synn gewest, twe van den naberen tho syck esken vnnd dar rekenschup vann dhonn
    16. Jh. GartenRJacobsf. 17
  • mit vnsem rekemanne 
    1610 GesellenbJacobsfj. 23
  • ein vatt bher gegeuen welckes she mit vnsem reckmanne L.E. hebben vorschlagen
    1610 GesellenbJacobsfj. 23
  • do vordt is beleuett, dat de rekemann den schutz stauen schall tho sluten nha older gewonheidt
    1723 GartenRJacobsf. 52
II im Londoner Stahlhof: wie 2Rechenmeister 
  • wan de prester kundeghet en stan, nen mesterman ga ut bi 1 m., nen knecht bi enen verdinge, ane koke vnde rekelude 
    um 1325 Nowgorod(7 Fassungen) 133
unter Ausschluss der Schreibform(en):