Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): (Ruteträger)

(Ruteträger)

, m.

nur mnl.
Person, die eine Rute (III) als Wahrzeichen obrigkeitlicher Gewalt trägt; das Amt variiert regional, der Rutenträger kann städtischer Bote, Gerichtsbüttel, Feldwächter, Aufsichtsperson im Deichwesen ua. sein
  • [Deichaufsicht:] die roedragher sal hebben vor sinen cost twaelf pond hollants tsjaers ... ende die roedragher drie scellinghe hollants tsdaghs also lange als men in ghemeyne werck dyct
    1374 Beekman,DijkR. II 1394
  • so sal hy [bode] wesen een vreder des twists ende dergheenre die twyen, ende ymmer gheen vechter; ende tot enen teyken dairoff sal hy altoes draghen een roede in sijn hant ... ende heet dairom roedragher, omdat men dairby weten mach, dat hy die bode is ende dat ygheliken hem toespreken sal moghen, die sijnre te doen heeft of gheeert om recht te hebben
    Anf. 15. Jh. BrielRb. 83
  • voort of tot eenigher tijdt onsen roe-drager of den genen die wij 't schutten van onsen lande bevolen hebben, in gebreke ware van schutten of schutters te setten
    1446 Beekman,DijkR. II 1394
  • den roydragher voir sinen salarys oft loon vyer stuivers
    1508 BredaRbr. 78
  • zoe wye vrede wederseyde oft weygerde als de schoutet, de roedragere, eenich vanden scepenen, oft een van den gezworen colfdragheren den selven vrede orkondelicken eyschte
    1545 CoutAnvers I 152
  • sullen alle panden mit recht verwonnen in bijwesen des geswoeren rodendraegers op een maendach verkoft worden
    3. Viertel 16. Jh. KampenStROntw. 103
  • onser stat geswaren roededreger ende gerichtzbade
    16. Jh. NijmegenStR. 96
unter Ausschluss der Schreibform(en):