Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): Schachbrand

Schachbrand

, m.

Raub mit Brandstiftung
  • swer aber des uberwunden wurt, daz er einen schachprant getan hat, in swelhes herre lant er begriffen wirt, da sol man uber rihten als reht ist, und sol er des landes immer mer vertriben sin
    1293 MGConst. III 617
  • swer des uͤberwunden wirt, daz er einen schahprant getan hab, da sol man uͤber richten, als recht ist
    1300 MGConst. IV 1218
unter Ausschluss der Schreibform(en):