Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): Sech

Sech

, n., Seche, n., f.

Pflugeisen, Pflugsech 
bdv.: Sechmesser
  • hospes, qui ponit ferrum in nauim ad deducendum, de talento peciarum que dicuntur schin, uel seche, dat IIII denarios
    1348 HohenloheRB. 13
  • soll in [knecht] der förster fueren, wo sech gegen sech stosset, vnd soll setzen seinem fuoss anwande vnd soll schreitten zu jetweder seitten einen schritt; da soll der knecht dem volen fuotter schneiden
    1394 Elsass/GrW. IV 60
  • [wer] roder machte, das eyn man myt eyme seche ubirwerffen mag, ... der sal der herschafft zu S. eynen wilthanen geben
    1460 RhW. I 1 S. 44
  • [bei Streit, auf welchem Grundstück ein Baum steht,] mag man das nägst march, so bei dem paumb steet, ain sech auf furchteuf aufstegken in die erden, herentgegen dermassen, darnach auf dieselben zwai sech ain schnuer. beruert die den paum, so [hat] er das march erwachsen
    17. Jh. Salzburg/ÖW. I 70
unter Ausschluss der Schreibform(en):