Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): Sedelgang

Sedelgang

, m.

Sonnenuntergang; ua. als Termin
  • gif esne ofer dryhtnes hæse þeowweorc wyrce an sunnan æfen efter hire setlgange oþ monan æfenes setlgang, lxxx scillinga se dryhtne gebete [wenn ein Lohnknecht auf des Herrn Geheiß Sklavenarbeit tut am Sonnabend nach Sonnenuntergang bis zum Untergang des Montagsvorabends, (so) büsse jener Herr 80 Schill.] 
    695 (Hs. um 1125) Liebermann,AgsG. Wi 9
  • fone sunnun ûfkange unz ze íro sedelgange 
    um 1000 Notker II 189